نماز قلم درسجاده سفید بر مهر دیوانه ای

او می‎آید

چو اول کس مسلمان شد ز جور ظالمان، خونها چکیدست شنیدم

چو یاری به او پیوست، جاهلان، جانها سوزاندن شنیدم

از دخت پیغمبر اشکها بی‎ شمار است شنیدم

از در و دیواری هنوز صدای دردیست که شنیدم

از درد و آه زهرا، فغان و اشکیست که شنیدم

از پیرو حیدر خونها چکید، که اشکیست شنیدم

از فرق علی و جگر دو نور چشمش خونهاست شنیدم

ظلمهای زیادیست از بشر بر نوع بشر دیدم که شنیدم

او می‎آید و اشکها پاک کند، چندیست که شنیدم

من می‎گویم و شنیده را بشنو، بگو آیا شنیدی آنچه شنیدم

دردیست جانسوز دانستن و دیدن دردی که شنیدم

کل دردها دردیست و زجر دگر درد طفلان یتیم را شنیدم

عرش لرزد و اشک ریزم از دیدن اشک و آهی که شنیدم

موعود زمان کیست و کجا است که بگویم چه‎ها شد چه شنیدم

 او می‎آید                                                                  

بهلول زمانه (محمد جلیل) 2/9/84